ترجمه بنیاد سخن از دیدگاه زبانشناسی

گرچه پیشینه زبانشناسی و دیرپایی آن در حد سنگ روزتا (rosetta stone)، دستور سانسکریت پانی تی، بحث گفتار ارسطو در مورد شمار و حالت ، کتابخانه اسکندریه و ترجمه یونانی تورات بدست 72 تن در زمان بطلمیوس دوم می باشد، ولی علم زبانشناسی بدانسان که در پندار ماست در نیمه نخست سده نوزدهم بسوی فرم یگانه ای گرایش یافت که بوسیله بررسی های تطبیقی راسموس راسک ، یاکوب گریم و فرانتس بوپ ، ... و بعدها هرمن پول و دستوریان جوان انجام گرفت . در پایان نیمه دوم سده نوزدهم بوآس بسوی زبان بعنوان سرآغاز بینش و بصیرت در نژادشناسی روی نهاد و در نیمه نخست سده بیستم، ساپیر زبان را در بافت فرهنگی اش مورد توجه قرار داد. مفهوم "ساخت " نشان دهنده سهم بسزای ساپیر در علوم نوین زبانشناسی است و نهادن سنگ زیربنای همبستگی زبان و فرهنگ براساس اندیشه بوآس و ساپیر به عهده بنجامین لی ورف واگذار گردید. بوسیله بلومفیلد شالوده های آن چیزی که امروزه بنام "روش شناسی دقیق" در زبانشناسی خوانده می شود ارائه و پیش بینی شد. هریس برای ساختمان زبان دو معیار قائل بود که به دو دسته از عناصر متفاوت واجی و واژکی منتهی می گردد. هر رشته از این عناصر دوگانه به تنهایی طول کامل زمانی همه گفته ها را می پوشاند. هویت هر گفته را می توان بی کم و کاست تحت عنوان آمیزه ای از عناصر واجی یا واژکی مشخص ساخت . در ادامه این رساله ابتدا جغرافیای زبانشناسی و گویشی، خویشاوندی زبانها و سپس تغییرات و دگرگونی زبان در بخشهای مختلف آوایی و معنایی بررسی شده است .